Εδώ και μια εβδομάδα παρακολουθώ μια ενδο-δημοσιογραφική συζήτηση σε blogs και social media με θέμα το αν έκανα ή ήθελα να κάνω αίτηση πρόσληψης στη ΝΕΡΙΤ. Αντιλαμβάνομαι ότι η προσωπική μου επαγγελματική επιλογή γίνεται δημόσιο θέμα λόγω της ιδιότητάς μου ως γγ της ΕΣΗΕΑ και για το λόγο αυτό θ΄απαντήσω. Στη ΝΕΡΙΤ δεν αιτήθηκα να προσληφθώ επειδή, έπειτα από έντονο προβληματισμό, στάθμισα ότι πραγματικά δεν το θέλω. Έχω διαβάσει πολλά κακεντρεχή σχόλια, το καλύτερο ήταν ότι τάχα πείσθηκα να μην κάνω αίτηση επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε -όταν και αν γίνει κυβέρνηση- να ξανανοίξει την ΕΡΤ και να προσλάβει πίσω τους 2.500 απολυμένους. Άκουσα μάλιστα ότι θα διώξει και όσους προσελήφθησαν στη ΝΕΡΙΤ! Συγχωρέστε με, αλλά αυτά είναι ιστορίες γι’αγρίους... Δεν έκανα αίτηση στη ΝΕΡΙΤ απλώς επειδή δεν αντέχω ψυχολογικά να πάω να δουλέψω σε μια «μεταλλαγμένη» δημόσια τηλεόραση έπειτα απ΄όλα αυτά που έχουν γίνει στο παρελθόν και επειδή στάθμισα ότι αυτά που πιθανώς θα κερδίσω είναι λιγότερα από αυτά που σίγουρα θα χάσω. Ως εκεί.
Τα υπόλοιπα αφορούν μόνο εμένα. Αυτά που πίστευα συνεχίζω να τα πιστεύω. Έχω πει ακόμη και στον αέρα της «Πρωινής Ενημέρωσης» ότι για λόγους αρχής δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα με το να κάνει κάποιος αίτηση στη ΝΕΡΙΤ γιατί καλώς ή κακώς αυτή θα είναι η νέα Δημόσια Τηλεόραση (προς το παρόν τουλάχιστον). Έχω γράψει ότι «Δεν τρέφω αυταπάτες για την ΕΡΤ. Το κακό έχει γίνει. Όσο κι αν με πονάει, έχω συνειδητοποιήσει ότι η νέα δημόσια τηλεόραση θα λέγεται ΝΕΡΙΤ. Μέχρι όμως να ξεκινήσει αυτό το εγχείρημα, ηθικά δεν μπορώ να αναγνωρίζω αυτό το μόρφωμα της ΔΤ, το οποίο είναι παράνομο από την αρχή μέχρι το τέλος.» Κανείς μα κανείς δεν μπορεί, να επιβάλει σε άλλον αν θα πάει να δουλέψει ή όχι και ιδίως σε τέτοιους δύσκολους καιρούς. Επανειλημμένως έχω πει και γράψει πάλι ότι θεωρώ απαράδεκτο τον χαρακτηρισμό «δηλωσίες» και «προδότες» για συναδέλφους είτε δουλεύουν στη ΔΤ πολλώ δε μάλλον στη ΝΕΡΙΤ. Δεν γνωρίζω κάποιο κόμμα του ελληνικού κοινοβουλίου που να λέει «μην πάτε να κάνετε αίτηση στη ΝΕΡΙΤ». Ξέρω ένα κόμμα που έχει δεσμευτεί ότι θ’ ανοίξει πάλι την ΕΡΤ και άλλο ένα που έφυγε από την κυβέρνηση για το λόγο αυτό. Ένα πράγμα λοιπόν είναι η πολιτική εναντίωση στο εγχείρημα ΔΤ και ΝΕΡΙΤ και άλλο ο προσωπικός αγώνας του κάθε ανθρώπου να βγάλει το ψωμί του. Σεβασμό από όλους και στα δύο."
