Για να πω την αλήθεια μου, παρακολούθησα το πρώτο μισό μουδιασμένος. Περίμενα ατάκες back to back και το γνωστό βιτριολικό χιούμορ του σεναριογράφου. Τίποτα όμως... Στημμένοι διάλογοι, ενώ ακόμα και η Σταυροπούλου έμοιαζε παγωμένη. Όσο περνούσε όμως η ώρα και έμπαινε λίγο πιο πολύ στο ζουμί με κέρδιζε. Υπήρχαν στιγμές που χαμογελούσα χωρίς να το καταλαβαίνω. Κατάλαβα πως υπάρχουν πολλά κρυφά χαρτιά-μυστικά στη σειρά και ο Παπαπέτρου φρόντισε να μην τα προδώσει από την αρχή, αλλά να αφήσει μόνο μικρά υπονοούμενα. Κανένας χαρακτήρας, ειδικά η "Μοσχούλα", δεν έχει δείξει τον πραγματικό του εαυτό. Μου δημιούργησε μια γλυκιά περιέργεια να δω τι θα γίνει στο επόμενο επεισόδιο, όπου και αναμένω τα καλύτερα...
*Εξαιρετική σκηνοθεσία, μοντάζ, φωτογραφία και μουσικές επιλογές. Η σκηνή που φτάνουν στο "Κάτω Παρτάλι", είχε κάτι από "Downton Abbey" τόσο μουσικά, όσο και σκηνοθετικά.
Βαθμολογία για πρεμιέρα; 7,5/10 με προοπτικές ανόδου!
